ปัญหาที่ ๘ พรานเนื้อ
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน ผู้ปฏิบัติต้องถือองค์ ๔ แห่งพรานเนื้อนั้น เป็นไฉน”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร ธรรมดาพรานเนื้อ
๑. นอนหลับน้อย
๒. ผูกใจอยู่แต่เนื้ออย่างเดียว
๓. รู้เวลาที่จะพึงประกอบกิจนั้น
๔. เห็นเนื้อก็หมายใจได้ว่าได้เนื้อ
ขอถวายพระพร ผู้ปฏิบัติก็ต้องเป็นเช่นนี้ คือ
๑. ต้องหลับน้อย
๒. ผูกใจอยู่แต่อารมณ์อันหนึ่ง
๓. ต้องรู้จักเวลาควรหลีกเร้น หรือไม่ใช่เวลาเช่นนั้น
๔. ต้องเพลินในเอกัคคตารมณ์ ยังความยินดีให้เกิดเฉพาะในอารมณ์ว่า เราจักบรรลุคุณพิเศษอันยิ่งดังนี้
ดังภาษิตที่พระโมฆราชกล่าวว่า ภิกษุได้อารมณ์แล้วมีจิตส่งไปในอารมณ์ ยังความยินดีให้เกิดว่า เราจักบรรลุคุณอันยิ่งฉะนี้”
พระเจ้ามิลินท์ตรัสว่า “น่าฟัง”
ปัญหาที่ ๙ พรานเบ็ด
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน ผู้ปฏิบัติต้องถือองค์ ๒ แห่งพรานเบ็ดนั้น เป็นไฉน”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร วิสัยพรานเบ็ด
๑. ย่อมวัดปลาขึ้นมาได้ด้วยเบ็ด
๒. ฆ่าปลาตัวเล็กๆ แต่ได้ลาภมากมาย
ขอถวายพระพร ผู้ปฏิบัติต้องกอปรด้วยองคคุณเช่นนี้แล คือ
๑. ยกขึ้นซึ่งสามัญผลอันยิ่งใหญ่ด้วยญาณ
๒. ละอามิสในโลกเล็กน้อยแล้ว ย่อมบรรลุผลเป็นอันมาก
ดุจคำที่พระราหุลเถรเจ้ากล่าวไว้ว่า ละโลกามิสแล้วพึงได้วิโมกข์ ๓ ผล ๔ อภิญญา ๖”
พระเจ้ามิลินท์ตรัสว่า “ชอบแล้ว”
<หน้าที่แล้ว สารบัญ หน้าต่อไป>
| 
