ปัญหาที่ ๑๐ ตอนนี้พระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหน (พุทธนิทัสสนปัญหา)
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน พระพุทธเจ้ามีอยู่หรือไม่”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร มีอยู่”
ม: “ถ้าเช่นนั้น เธอจะสามารถชี้ได้หรือไม่ว่า เวลานี้เสด็จประทับอยู่ที่นั่นที่นี่”
น: “ขอถวายพระพร พระพุทธเจ้าเสด็จปรินิพพานไปแล้วอาตมภาพไม่สามารถจะชี้ที่ ซึ่งเสด็จประทับอยู่ถวายได้”
ม: “ถ้าเช่นนั้นจงเปรียบให้ฟัง”
น: “เหมือนไฟกองใหญ่ซึ่งลุกโพลงอยู่ แต่เปลวไฟดับหายเรื่อยๆ ไป นั่นพระองค์จะทรงชี้ได้หรือไม่ว่า เปลวไฟไปอยู่ที่ไหน”
รูปเปรียบกับเปลวไฟ
ม: “ชี้ไม่ได้ เพราะเปลวไฟที่ดับไปแล้ว ก็เป็นอันดับสิ้นไปแล้ว”
น: “นั่นแลฉันใด แม้พระพุทธเจ้าก็ฉันนั้นถึงพระองค์มีอยู่จริง แต่เพราะพระองค์ได้เสด็จปรินิพพานด้วย อนุปาทิเสสนิพพานธาตุ (ดับจนสิ้นเชื้อ) เสียแล้ว ฉะนั้นจึงชี้ถวายไม่ได้ ที่อาตมภาพจะพอชี้แจงถวายได้ ก็แต่ธรรมกายอันเป็นผู้แทนพระพุทธองค์เท่านั้น”
ม: “เธอช่างสามารถจริง”
จบพุทธนิทัสสนปัญหา
จบวรรคที่ ๕
วรรคที่ ๖
ปัญหาที่ ๑ นักบวชยังรักร่างกายอยู่หรือ (กายอัปปิยปัญหา)
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน นักบวชอย่างพวกเธอยังมีความรักใคร่ร่างกายอยู่หรือไม่”
พระนาคเสนทูลถามว่า “ขอถวายพระพร ไม่มีแล้ว”
ม: “ก็เมื่อเป็นเช่นนั้น ไฉนนักบวชเหล่านั้นจึงยังทะนุบำรุงร่างกายอยู่อีกเล่า”
น: “อาตมภาพขอทูลถามพระองค์บ้างว่า เมื่อพระองค์เสด็จไปงานพระราชสงคราม เคยถูกอาวุธของข้าศึกบ้างหรือไม่”
ม: “ก็เคยถูกอยู่บ้าง”
น: “บาดแผลที่ต้องอาวุธนั้น พระองค์ทรงพอกยา ทรงทาน้ำมัน ทรงพันด้วยผ้าเนื้อละเอียดไว้ มิใช่หรือ”
ม: “ก็ต้องทำอย่างนั้นสิเธอ”
น: “บาดแผลนั้นเป็นที่รักของพระองค์นักหรือ จึงได้ทรงประคบประหงมถึงเช่นนั้น”
ม: “หามิได้ แต่การที่ต้องกระทำเช่นนั้นก็เพื่อจะรักษาบาดแผลเรียกเนื้อให้เต็มเท่านั้น”
น: “ขอถวายพระพร แม้พวกบักบวชก็มิได้อาลัยร่างกายเช่นเดียวกับบาดแผลนั้นเหมือนกัน แต่ที่ยังทำการทะนุบำรุงร่างกายอยู่ ก็เพื่อจะเอาไว้อาศัยบำเพ็ญกิจที่เป็นประโยชน์สุขของตนและผู้อื่นให้บริบูรณ์ยิ่งๆ ขึ้นเท่านั้น”
ม: “เธอว่านี้ชอบแล้ว”
จบกายอัปปิยปัญหา
| 
