ปัญหาที่ ๒ ไม่มีใครดีเท่าพระพุทธเจ้าจริงหรือ (พุทธานุตตรภาวปัญหา)
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน พระพุทธเจ้าไม่มีใครดีเท่าเทียมมิใช่หรือ”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร ถูกแล้ว”
ม: “ก็เธอไม่ได้เห็น ทำไมจึงรู้ได้เล่า”
น: “ขอถวายพระพร คนที่ยังไม่เคยเห็นทะเลเลย แต่เมื่อพูดถึงทะเล เขาจะรู้สึกหรือไม่ว่า ทะเลกว้างใหญ่”
รูปเปรียบเทียบกับทะเล
ม: “รู้สิเธอ”
น: “นั่นแลฉันใด นี่ก็ฉันนั้น แม้อาตมภาพมิได้เห็นพระพุทธเจ้าเลยก็จริง แต่เมื่อมาได้ยินได้ฟังคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าหรือได้เห็นพระพุทธสาวกปฏิบัติดีปฏิบัติงาม แล้วได้รับความสุขกายเย็นใจ ก็หยั่งรู้ว่า พระพุทธเจ้าดียิ่งจริง”
ม: “จริงอย่างเธอว่า”
จบพุทธานุตตรภาวปัญหา
ปัญหาที่ ๓ จะรู้ได้ยังไงว่าพระพุทธเจ้าวิเศษจริง (พุทธานุตตรชานนปัญหา)
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน ก็ผู้อื่นเล่าเขาอาจจะรู้ได้หรือว่า พระพุทธเจ้าดียิ่งจริง”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร อาจรู้ได้”
ม: “จะรู้ได้อย่างไร”
น: “ขอถวายพระพร ก็พระติสสเถระ ซึ่งเป็นผู้ที่เขียนภาพงามจนเลื่องชื่อลือนามรู้จักกันทั่วๆ ไปในครั้งกระนั้น แม้ท่านมรณภาพไปนานแล้ว แต่ถึงเช่นนั้นในบัดนี้ก็ยังมีผู้รู้จัก ชื่อเสียงและเกียรติคุณของท่านได้ ขอถวายพระพรนั่นเป็นเพราะอะไร”
ม: “เป็นเพราะฝีมือเขียนนั้น จับอกจับใจของผู้ที่ได้พบได้เห็น”
น: “นั่นแลฉันใด พระพุทธเจ้าก็ฉันนั้นเหมือนกัน พระองค์ทรงเปิดเผยธรรม ซึ่งกระทำให้พระองค์เป็นผู้ลอยเลิศขึ้นนั้นไว้เป็นช่องทาง สำหรับให้ผู้ไตร่ตรองแล้วปฏิบัติตาม เดินเข้าไปพบเห็นพระองค์ซึ่งเปี่ยมด้วยพระคุณสมบัติ
ขอถวายพระพร เพราะฉะนั้นผู้ที่ใคร่ครวญธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าค้นหาเหตุหาผลแล้ว ก็ย่อมจะชอบใจเช่นเดียวกัน เมื่อนั้นแลเขาจะรู้ได้ว่า พระพุทธเจ้าดีจริง”
ม: “เธอว่านี้ถูกใจข้าพเจ้า”
จบพุทธานุตตรชานนปัญหา
| 
