ปัญหาที่ ๑๒ ลักษณะความจงใจ (เจตนาลักขณปัญหา)
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน เจตนามีลักษณะอย่างไร”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร มีลักษณะคิดอ่านปรุงขึ้น”
ม: “เธอจงเปรียบให้ฟัง”
น: “เหมือนแพทย์ตรวจอาการของโรคทราบตลอดแล้วเอาอาการนั้น ๆ มาสอบสวนกับสรรพคุณยา ครั้นแน่ใจจึงหยิบเอาตัวยามาปรุงขึ้นตามความประสงค์ ขอถวายพระพร เจตนาก็เป็นเช่นนั้นแล ย่อมคิดอารมณ์ที่ข้องอยู่ในใจ แล้วก็ปรุงขึ้นเป็นโครงการ”
ม: “ชอบแล้ว”
จบเจตนาลักขณปัญหา
ปัญหาที่ ๑๓ ลักษณะความลังเลใจ (วิตักกลักขณปัญหา)
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน วิตกมีลักษณะอย่างไร”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร มีลักษณะติดไปกับจิต”
ม: “เธอจงเปรียบให้ฟัง”
น: “ช่างไม้ผู้ชำนาญย่อมเข้าหน้าไม้ ได้สนิทฉันใด วิตกก็มีลักษณะติดไปกับจิตฉันนั้น คือตริถึงเรื่องราวที่เจตนาปรุงขึ้นนั้น”
จบวิตักกลักขณปัญหา
| 
