3.1.2.7 ประสิทธิภาพเชิงปริมาตร

      ระบบไอดี (Intake system) ในเครื่องยนต์มีส่วนประกอบ โดยเริ่มตั้งแต่ กรองอากาศ (Air filter), ท่อร่วมไอดี (Intake manifold), ลิ้นปีกผีเสื้อ (Throttle plate), ช่องไอดี (Intake port) และวาล์วไอดี (Intake valve) อากาศจะผ่านอุปกรณ์เหล่านี้ก่อนที่จะเข้าไปในห้องเผาไหม้

รูประบบไอดีของออดี้ อาร์เอส 4

แนะนำเพื่อให้อ่านได้ต่อเนื่องให้ คลิกขวาเลือก Open link in new window

      พารามิเตอร์ที่ใช้ในการวัดประสิทธิภาพของกระบวนการดูดในเครื่องยนต์ คือ ประสิทธิภาพเชิงปริมาตร (Volumetric efficiency: h_v) หมายถึง ปริมาตรอัตราการไหลของอากาศที่ได้รับมาจากระบบไอดี อัตราปริมาตรได้ถูกแทนที่โดยลูกสูบ

รูปสมการที่ 3.17

 กำหนดให้ r_a,i= ความหนาแน่นของอากาศที่ไหลเข้า

                        N = รอบของเครื่องยนต์

สมการอีกทางเลือกหนึ่ง สำหรับประสิทธิภาพเชิงปริมาตร นั่นคือ

รูปสมการที่ 3.18

กำหนดให้ m_a = มวลของอากาศที่ถูกดูดไปในกระบอกสูบต่อรอบ

      ความหนาแน่นบริเวณทางขาเข้า ก็คือ ความหนาแน่นของอากาศในบรรยากาศ (ในซึ่งกรณีนี้ h_v จะเป็นตัวชี้วัดประสิทธิภาพของระบบดูดเข้าทั้งหมด) ส่วนความหนาแน่นในท่อร่วมไอดี (กรณีนี้ h_v จะเป็นตัวชี้วัดประสิทธิภาพของช่อง และวาล์วไอดีเท่านั้น)

      โดยทั่วไปค่าสูงสุดของ h_v สำหรับเครื่องยนต์สันดาปแบบหายใจด้วยตัวเอง (Naturally aspirated engines) อยู่ในช่วง 80 – 90% และประสิทธิภาพเชิงปริมาตรสำหรับเครื่องยนต์ดีเซลค่อนข้างจะสูงกว่าเครื่องยนต์ที่ใช้หัวเทียน

ข้อคิดดี ๆ ที่นำมาฝาก

“โลก ไม่ได้จ่ายผลตอบแทนคุณในสิ่งที่ คุณรู้

แต่ตอบแทนให้กับคุณในสิ่งที่ คุณทำ”