3.1.2.5 การปล่อยมลพิษจำเพาะ

      การปล่อยมลพิษจำเพาะ (Specific emissions) ระดับการปล่อยออกไซด์ของไนโตเจน (ไนตริกออกไซด์ (Nitric Oxide: NO)) และไนโตรเจนไดออกไซด์ (Nitrogen dioxide: NO₂) ที่พบ มักจะร่วมกัน NO_x) คาร์บอนมอนอกไซด์, สารไฮโดรคาร์บอนที่เผาไหม้ไม่หมด (HCs) และสิ่งอื่นสำคัญจากการทำงานของเครื่องยนต์

รูปยานยนต์บนท้องถนน

แนะนำเพื่อให้อ่านได้ต่อเนื่องให้ คลิกขวาเลือก Open link in new window

      ความเข้มข้นของการปล่อยก๊าซ ในไอเสียเครื่องยนต์ ถูกวัดได้เป็นหน่วยในส่วนต่อล้านส่วน หรือเปอร์เซ็นต์โดยปริมาตร (เศษส่วนโมล)

การปล่อยมลพิษจำเพาะ คืออัตราการไหลของสารก่อมลพิษต่อกำลังงานที่ออกมา

รูปสมการที่ 3.9 - 3.12

อีกวิธีหนึ่ง คือ อัตราการปล่อยมลพิษ สามารถหาได้จากอัตราการไหลของน้ำมันเชื้อเพลิง ดัชนีการปล่อยมลพิษ (Emissions Index: EI) มีสมการดังนี้

รูปสมการที่ 3.13

ส่วนของ CO, HA และอนุภาค สมการก็คล้ายกัน

3.1.2.6 อัตราส่วนเชื้อเพลิง / อากาศ และอากาศ / เชื้อเพลิง

      ในการทดสอบเครื่องยนต์ ทั้งอัตราการไหลของมวลอากาศ (m_a ) และอัตราการไหลของมวลเชื้อเพลิง (m_f ) ที่วัดตามปกติ อัตราส่วนของอัตราการไหลเหล่านี้มันมีประโยชน์ในการกำหนดเงื่อนไขการทำงานของเครื่องยนต์

รูปสมการที่ 3.14

      อัตราส่วนเชื้อเพลิงต่ออากาศในทางทฤษฏีจะถูกกำหนดเป็นอัตราส่วนมวลของเชื้อเพลิง กับมวลของอากาศดังที่กล่าว อัตราส่วนมวลนี้ การเผาไหม้สามารถเกิดความสมบูรณ์ทางเคมี

      สำหรับแก๊สโซลีน (น้ำมันเบนซิน) อัตราส่วนน้ำมันเชื้อเพลิงต่ออากาศอยู่ที่ 0.0685 (ส่วน อัตราส่วนอากาศต่อเชื้อเพลิงอยู่ที่ 14.6) สะดวกมากขึ้น อัตราส่วนสมมูล (เท่าเทียม) เชื้อเพลิงต่ออากาศ (f) ส่วนอัตราส่วนสมมูลอากาศต่อเชื้อเพลิง (l) เป็นที่นิยมใช้

อัตราส่วนสมมูลของเชื้อเพลิงต่ออากาศถูกกำหนดให้เป็น

รูปสมการที่ 3.15 และ16

สำหรับเชื้อเพลิงส่วนผสมหนา                 f >1, l <1

สำหรับส่วนผสมทางทฤษฏี                 f = 1, l = 1

สำหรับเชื้อเพลิงส่วนผสมบาง                 f <1, l >1

      ช่วงการทำงานปกติสำหรับเครื่องยนต์แก๊สโซลีนมีค่าอยู่ในช่วง 0.82 < f < 1.23 หรือ 0.056 < F/A < 0.083

ข้อคิดดี ๆ ที่นำมาฝาก

“คนที่ประสบความสำเร็จ

เขาไม่ใช่แค่เป็น นักฝัน

แต่เขาเริ่มด้วยการ

ลงมือทำ”