โปรโมทหนังสือ

ดวงดาว และอวกาศ (Stars & Space) 2 (จบ)

รูปหน้าปกหนังสือ

แนะนำเพื่อให้อ่านได้ต่อเนื่องให้ คลิกขวาเลือก Open link in new window

สนใจหนังสือ และความรู้ของผู้เขียน

เรื่องอื่น ๆ มีทั้งโหลดได้ฟรี และราคาถูก นอกเหนือจากนี้ 

คลิก 

มีหนังสือ ดวงดาว และอวกาศ (Stars & Space) 2

ทำเป็นเล่ม อีบุ๊ค เพื่อสนับสนุนเว็บไซต์

สามารถโหลดอ่านตัวอย่างก่อนซื้อได้เลยครับ ฟรี

หากผู้อ่านสนใจคลิกที่ชื่อสำนักพิมพ์

meb          Se-ed

      ในที่สุดมันจะไหลไปถึงจุดที่ความดันก๊าซ, สนามแม่เหล็กของสสารระหว่างดวงดาว กับลมสุริยะเจอกัน จนเข้าสู่กระบวนการปรับสมดุลของความดันก๊าซ และสนามแม่เหล็กจากลมสุริยะ บริเวณขอบเขตนั้นเรียกว่า เฮลิโอพอส (Heliopause) ดูที่รูป 1.12

ข้อสังเกต: ฝุ่นระหว่างดาวเคราะห์ หรือ สสารระหว่างดาวเคราะห์ (Interplanetary dust cloud หรือ Interplanetary medium) เป็นฝุ่นจักรวาลชนิดหนึ่ง ที่แผ่กระจายอยู่ทั่วอวกาศระหว่างดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ หรือในระบบดาวเคราะห์อื่น ๆ

        มีการเฝ้าศึกษาฝุ่นเหล่านี้มาหลายปีแล้ว เพื่อทำความเข้าใจถึงธรรมชาติ ต้นกำเนิด และความสัมพันธ์ของมัน แล้วนำมาเทียบกับวัตถุขนาดใหญ่อื่น ๆ

รูปที่ 1.13 ฝุ่นระหว่างดาวเคราะห์

ที่มา : https://rocketstem.b-cdn.net

สำหรับในระบบสุริยะจักรวาลของเรา ฝุ่นระหว่างดาวเคราะห์เหล่านี้ ทำให้แสงอาทิตย์เกิดการกระเจิง ที่เรียกกันว่า แสงจักรราศี (Zodiac light) ซึ่งจะเกิดขึ้นในแนววงโคจรสุริยะ นอกจากนี้มันยังแผ่รังสีความร้อนออกมาที่ครอบคลุมไปทั่วท้องฟ้ายามราตรี ในช่วงความยาวคลื่นประมาณ 5 – 50 ไมโครเมตร

        ฝุ่นที่ทำให้เกิดการแผ่รังสีอินฟราเรด ในบริเวณที่ใกล้เส้นทางโคจรของโลก จะมีขนาดความยาวคลื่นประมาณ 10 – 100 ไมโครเมตร มวลรวมทั้งหมดของฝุ่นระหว่างดาวเคราะห์ มีประมาณเท่ากับมวลของดาวเคราะห์น้อยที่มีรัศมีความกว้างประมาณ 15 กิโลเมตร (ที่ความหนาแน่นราว 2.5 กรัม/ลบ.ซม.)

      ภายในเฮลิโอพอส พลาสมา และสนามแม่เหล็กเกือบทั้งหมด เป็นจุดกำเนิดของระบบสุริยะ ส่วนด้านนอกของเฮลิโอพอส พลาสมา และสนามแม่เหล็กทั้งหมด จะเป็นส่วนกำเนิดของกาแล็กซี

      มีความเป็นไปได้ที่จะมีเขตแดน นอกเฮลิโอพอสอีกส่วนหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ส่วนคลื่นโค้งกระแทก หรือคลื่นโบว์ ช็อก (Bow shock)

      หากระบบสุริยะจักรวาลของเรา เดินทางผ่านสสารระหว่างดวงดาวด้วยความเร็วสัมพัทธ์ที่เร็วกว่าความเร็วเสียง คลื่นช็อกจะก่อตัวรอบระบบสุริยะ

รูปที่ 1.14 การเคลื่อนที่ของลมสุริยะผ่านส่วนต่าง ๆ

ที่มา : https://www.nasa.gov

      คล้ายกับการเกิด คลื่นกระแทก หรือโซนิคบูม (Sonic boom) รอบตัวเครื่องบิน ที่บินด้วย ความเร็วเหนือเสียง (Supersonic speeds) บนโลก 

รูปที่ 1.15 การเกิดคลื่นกระแทกขณะที่เครื่องบิน บินด้วยความเร็วเหนือเสียง

ที่มา : https://artofthestate.files.wordpress.com

      เราไม่สามารถบอกได้ว่า จะเกิดโบว์ ช็อกขึ้นหรือไม่ เพราะว่า เราไม่รู้สภาวะสสารระหว่างดวงดาว คืออะไร เพราะว่ามันไม่ใช่ประเภทของโครงสร้างที่จะสามารถสังเกตได้โดยตรง ด้วยเทคนิคการตรวจจับระยะไกลจากบนโลก

      ฟองของพลาสมา และสนามแม่เหล็กที่แผ่ออกมาจากดวงอาทิตย์ และถูกแนวกันชนโดย สสารระหว่างดวงดาว เราเรียกว่า เฮลิโอสเฟียร์ (Heliosphere: หมายถึง ผลที่มาจากดวงอาทิตย์ มีลักษณะคล้ายฟองอากาศอยู่ในห้วงอวกาศ ที่พองตัวอยู่ในสสารระหว่างดวงดาว ซึ่งเป็นผลจากลมสุริยะ

          มันทำหน้าที่ปกป้องระบบสุริยะเอาไว้จากรังสีคอสมิค แม้จะมีอะตอมที่เป็นกลางทางไฟฟ้าส่วนหนึ่งจากสสารระหว่างดวงดาว ก็สามารถลอดเข้ามาภายในเฮลิโอสเฟียร์ได้ แต่โดยทั่วไปแล้วสสารส่วนใหญ่ที่อยู่ภายในเฮลิโอสเฟียร์ล้วนมีต้นกำเนิดมาจากดวงอาทิตย์ทั้งสิ้น)

รูปที่ 1.16 เป็นค่าประมาณการที่ดีที่สุด เกี่ยวกับที่ตั้งของขอบเขตของเฮลิโอสเฟียส์เทียบกับตำแหน่งของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะจักรวาล สังเกตว่า ระยะทางเทียบเป็นมาตราส่วน บันทึกในหน่วยของ AU

ที่มา : https://imagecache.jpl.nasa.gov

AU = หน่วยดาราศาสตร์ (Astronomical Unit: au, a.u., ua) คือ หน่วยของระยะทาง (ค่าโดยประมาณ) เท่ากับระยะห่างระหว่างโลกกับดวงอาทิตย์ ค่าที่ยอมรับในปัจจุบัน เท่ากับ 149,597,870,691±30 เมตร (ประมาณ 150 ล้านกิโลเมตร หรือ 93 ล้านไมล์)

      ในรูปที่ 1.16 ด้านบน เป็นการแสดงค่าประมาณการที่ดีที่สุดของมนุษย์เรา สำหรับอาณาบริเวณของแต่ละขอบเขตชั้นภายในเฮลิโอสเฟียร์

ข้อคิดดี ๆ ที่นำมาฝาก

“ความสุข ถ้าแบ่งปันกัน ก็จะเพิ่มเป็นสองเท่า

แต่

ความทุกข์ ถ้าแบ่งปันกันจะลดเหลือครึ่งหนึ่ง

Happiness, if shared it will double.

But

Suffering, if shared, will be reduced to half.”

นิรนาม

<หน้าที่แล้ว                                 สารบัญ