11. การบินลอยตัว

รูปการบินลอยตัวกลางทะเล

แนะนำเพื่อให้อ่านได้ต่อเนื่องให้ คลิกขวาเลือก Open link in new window

      ลักษณะพิเศษอย่างหนึ่งของเฮลิคอปเตอร์ก็คือ ความสามารถในการบินลอยตัว (Hover) นิ่งอยู่กลางอากาศในขณะทำการบิน เพื่อที่จะให้เกิดการบินลอยนิ่ง นักบินต้องรักษาอากาศยานในการบินเกือบจะอยู่นิ่งเหนือจุดอ้างอิงที่ระดับความสูงคงที่ และในหันหัวเฮลิคอปเตอร์ (หันทิศทางของเฮลิคอปเตอร์ที่จะมุ่งไป) ดูแล้วอาจจะง่าย แต่มันจำเป็นที่จะต้องใช้ประสบการณ์ และทักษะอย่างมาก

      ก่อนที่เราจะเข้าใจทางด้านเทคนิคของการบินลอยตัว ต้องทำการอธิบายในเรื่อง การบินลัดเลาะภูมิประเทศ หรือเอ็นโออี (Nap-Of-the-Earth: NOE) ก่อน ซึ่งเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของเฮลิคอปเตอร์

รูปการบินลัดเลาะภูมิประเทศของเฮลิคอปเตอร์ทางทหารเอเฮช 1 คอบร้า

วิดีโอการบิดลัดเลาะภูมิประเทศ

      การบินเอ็นโออี อธิบายถึง เฮลิคอปเตอร์บินเหนือพื้นดิน หรือสิ่งกีดขวางใด ๆ นักบินทางทหารมีความสมบูรณ์ในเทคนิคระหว่างในเวียดนามที่จะสามารถใช้อาวุธได้เหนือภาคพื้นดิน ในความเป็นจริง มักจะแสดงให้เห็นว่าเฮลิคอปเตอร์จะบินกวาด (Skimming) อย่างรวดเร็ว เหนือพื้นผิวโลก ในทางทหาร เพื่อสามารถทำให้การยิงปืนกลทำการยิงจากประตูเฮลิคอปเตอร์ หรือการที่เฮลิคอปเตอร์ลอยนิ่งลอยจากพื้นไม่กี่ฟุตเพื่อให้ทหารหย่อนเชือก โรยตัวลงพื้นดินได้

รูปการบินลอยตัวของเฮลิคอปเตอร์ทางทหารแบล็กฮอล์ค

      แน่นอน เฮลิคอปเตอร์ที่บินขึ้น หรือลงจอด จะต้องผ่านการบินแบบเอ็นโออีก่อนเสมอ ถึงแม้เป็นเพียงแค่สักครู่ มันเป็นเวลาที่สำคัญยิ่งของเฮลิคอปเตอร์ เพราะว่า หากการบินไม่สูงพอ อาจทำให้ใบพัดไปกระแทกกับแนวป่า หรือต้นไม้ได้

      ลักษณะท่าทางของเฮลิคอปเตอร์ วัตถุประสงค์ก็คือ สามารถวางแนวเฮลิคอปเตอร์ให้สัมพันธ์กันกับทิศทางของเฮลิคอปเตอร์ที่กำลังจะบินไป คุณเคยได้ยิน เกี่ยวกับการบินที่พูดถึงการอ้างอิงของแนวแกนระดับการบิน ยกตัวอย่างเช่น เส้นขอบฟ้า (Horizon)

รูปแนวเส้นขอบฟ้า

ที่จะกล่าวในด้านล่างนี้ คือเทคนิคพื้นฐานที่จะนำเฮลิคอปเตอร์เข้าสู่ตำแหน่งของการบินลอยตัว

รูปการบินลอยตัว

1. อันดับแรก นักบินต้องยุติการที่จะบินไปในทิศทางใด ๆ ยกตัวอย่างเช่น การบินเฮลิคอปเตอร์ไปข้างหน้า นักบินต้องค่อย ๆ ดึงคันโยกไซคลิกมาทางด้านหลัง จนกว่าเฮลิคอปเตอร์จะหยุดการเคลื่อนที่ไปข้างหน้า ในขณะที่อากาศยานยังคงนิ่งลอยอยู่เหนือพื้นดิน

2. ต่อมา มันเป็นสิ่งสำคัญ ก็คือ นักบินต้องสามารถตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงแม้เพียงเล็กน้อยในระดับความสูงอากาศยานได้ วิธีง่าย ๆ ก็คือ กำหนดจุดสมมติจุดหนึ่งที่ด้านนอกของห้องนักบิน และคอยติดตามการเคลื่อนที่ที่เปลี่ยนไปของเฮลิคอปเตอร์ให้มีความสัมพันธ์กับจุดที่สมมตินั้น

3. สุดท้าย นักบินจะคอยปรับคันคอลเล็กทีฟ เพื่อรักษาระดับความสูงให้คงที่ และเหยียบแป้นเหยียบเพื่อรักษาทิศทางของเฮลิคอปเตอร์ให้อยู่นิ่ง แล้วพร้อมที่จะไปต่อ

เพื่อที่จะรักษาการลอยตัวให้เสถียร นักบินต้องทำการค่อย ๆ ปรับส่วนต่าง  ๆ เล็กน้อย, ทำอย่างช้า ๆ ราบรื่น และต้องสัมพันธ์กันของทุกส่วนการควบคุม

      ในความเป็นจริง แล้วอาจเป็นหนึ่งในข้อผิดพลาดที่พบบ่อยของนักบินมือใหม่ นั่นก็คือ มีการชดเชยต่อการปรับค่ามากเกินไปในขณะที่พยายามที่จะลอยตัว ยกตัวอย่างเช่น หากขณะลอยตัว เฮลิคอปเตอร์ค่อย ๆ เริ่มถอยหลัง นักบินต้องระวังที่จะไม่ดันคันโยกไซคลิกไปข้างหน้ามากเกินไป เพราะว่าอากาศยานนอกจากจะไม่หยุดแล้ว มันจะค่อย ๆ เลื่อนไปข้างหน้าอีกด้วย

      นานนับปี ที่มนุษย์มีความพยายามที่จะออกแบบให้เฮลิคอปเตอร์ถูกสร้างขึ้นมา โดยให้มีการใช้งานด้วยความปลอดภัย มีความน่าเชื่อถือ และง่ายต่อการควบคุมมากขึ้น  ในครั้งหน้า จะได้นำเสนอถึงนวัตกรรมเหล่านี้ เพื่อให้เห็นว่าเทคโนโลยีของเฮลิคอปเตอร์กว่าจะมาไกลถึงทุกวันนี้ ไม่ได้เพราะโชคช่วย อีกทั้งการพัฒนาจะไม่มีที่สิ้นสุดต่อไปในอนาคต 

วิดีโอแสดงการฝึกบินลอยตัว

ข้อคิดดี ๆ ที่นำมาฝาก

“อย่าทำให้วันของคุณสูญเปล่า

จงมีความสุข

กับสิ่งที่คุณมีในทุก ๆ วัน”