บทสรุปบทที่ 5        

คำนิยาม

กรอบอ้างอิงเฉื่อย เป็นกรอบในซึ่งวัตถุหนึ่งที่ไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับวัตถุอื่น ๆ จะมีอัตราเร่งเป็นศูนย์ กรอบใดที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงที่ สัมพันธ์กับกรอบอ้างอิงเฉื่อย ก็จะเป็นกรอบเฉื่อยเช่นกัน

เรากำหนดแรงเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในการเคลื่อนที่ของวัตถุ

หลักการ และแนวคิด

รูปกฏทั้งสามข้อของนิวตัน

ที่มา : https://mathsimulationtechnology.files.wordpress.com

แนะนำเพื่อให้อ่านได้ต่อเนื่องให้ คลิกขวาเลือก Open link in new window

หากสนใจหนังสือ อื่น ๆ นอกเหนือจากนี้ 

คลิก 

 กฎข้อที่หนึ่งของนิวตัน

      ระบุว่า เป็นไปได้ที่จะหากรอบเฉื่อยที่วัตถุไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับวัตถุอื่นที่มีอัตราเร่งเป็นศูนย์ หรือเท่ากับเมื่อไม่มีแรงภายนอกเมื่อมองจากกรอบเฉื่อยของวัตถุที่เหลืออยู่ วัตถุอยู่นิ่ง หรือเคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงที่ในแนวเส้นตรง

F = 0

กฎข้อที่สองของนิวตัน

      ระบุว่า ความเร่งของวัตถุนั้นเป็นสัดส่วนโดยตรงกับแรงกระทำต่อวัตถุ และเป็นแบบผกผันกับมวลของวัตถุ

F = ma

กฎข้อที่สามของนิวตัน

      กล่าวว่า หากวัตถุสองชิ้นมีปฏิสัมพันธ์กับแรงที่กระทำโดยวัตถุ 1 ทำกับวัตถุ 2 จะเกิดแรงในขนาด และทิศทางตรงกันข้ามกันกับแรงกระทำโดยวัตถุ 2 ทำบนวัตถุ 1

F_action = F_reaction

แรงโน้มถ่วงที่กระทำต่อวัตถุนั้น เท่ากับผลของของมวลของมัน (เป็นปริมาณสเกล่าร์) กับความเร่งที่ตกอย่างอิสระ F = mg

น้ำหนักของวัตถุ คือ ขนาดของแรงโน้มถ่วงกระทำบนวัตถุ

แรงเสียดทานสถิตสูงสุด (f_{s max} ) ระหว่างวัตถุ และพื้นผิวเป็นสัดส่วนต่อแรงกระทำบนวัตถุ โดยทั่วไปจะกำหนดให้ f_s £m_sn กำหนดให้ m_s คือ ค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานสถิต และ n คือ ขนาดของแรงปกติที่กระทำ

      เมื่อวัตถุไถลไปเหนือพื้นผิว ขนาดของแรงเสียดทานจลน์ f_k มาจาก f_k = m_kn ซึ่ง m_k เป็นค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานจลน์

การวิเคราะห์แบบจำลองสำหรับการแก้ปัญหา

      อนุภาคภายใต้แรงกระทำ หากอนุภาคของมวล m ถูกแรงกระทำที่ไม่ใช่ศูนย์ จะเกิดความเร่งต่อมวลที่สัมพันธ์กับแรง เป็นไปตามกฎข้อที่สองของนิวตัน

SF = ma                  (5.2)

      อนุภาคในภาวะสมดุล หากอนุภาคยังคงรักษาความเร็วคงที่ (ไม่เกิดความเร่งขึ้น a = 0) ซึ่งอาจรวมไปถึงความเร็วเป็นศูนย์ (วัตถุไม่ได้เคลื่อนที่) แรงบนอนุภาคจะสมดุล และกฎข้อที่สองของนิวตันก็จะลดลงเหลือแค่

SF = 0                           (5.8)

จบบทที่ 5

ข้อคิดดี ๆ ที่นำมาฝาก

“คนเราทุกคน

ควรจะใช้ชีวิต

ให้เป็น

ตำนานของตัวเอง”

จากหนังสือ - The Alchemist

ผู้แต่ง – เปาลู ทูเอลยู (Paulo Coelho)

นักเขียนชาวบราซิล

<หน้าที่แล้ว                                 สารบัญ                    หน้าต่อไป>