ปัญหาที่ ๕ น้ำมีชีวิตหรือไม่ (อุทกสัตตาชีวปัญหา)
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน น้ำมีชีวิตหรือไม่”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร น้ำทีเดียวเป็นธาตุไม่มีชีวิต”
ม: “ถ้าเช่นนั้น เมื่อเอาน้ำใส่หม้อตั้งบนเตาไฟ เป็นเพราะอะไรน้ำจึงร้อง”
น: “เป็นเพราะถูกกำลังความร้อนแห่งไฟ หาใช่เป็นเพราะน้ำเป็นธาตุมีชีวิต เมื่อถูกต้มจึงได้ร้องไม่”
ม: “นี่เธอ พวกเดียรถีย์เขาถือกันว่า น้ำเย็นมีตัวสัตว์ น้ำสุกแล้วจึงควรกิน และติเตียนการกระทำของพวกเธอผู้เป็นสมณศากยบุตรว่า การฉันน้ำเย็นนั้น คือการพร่าชีวิตสัตว์นั่นเอง นี่เธอจะว่ากระไร”
น: “ขอถวายพระพร อาตมภาพก็ว่า สมณะเหล่าศากยบุตรฉันน้ำเย็นก็จริง แต่ก่อนแต่จะฉันหรือใช้ ก็ได้กรองน้ำนั้น ๆ ด้วยเครื่องกรองน้ำแล้ว เพราะว่ามีพระพุทธบัญญัติไว้ว่า ภิกษุพึงมีเครื่องกรองน้ำฉันน้ำใช้ไว้”
ม: “อ้อ เช่นนั้นหรือ”
จบอุทกสัตตาชีวปัญหา
ปัญหาที่ ๖
ใจความก็อย่างเดียวกับปัญหาที่ ๓ ในวรรคที่ ๖
จบคีหิปัพพชิตานํขีณาสวปัญหา
ปํญหาที่ ๗ สิ่งที่ไม่มีในโลกเลย (โลเกนัตถิภาวปัญหา)
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน ของที่ไม่มีในโลกนี้เลย ได้แก่อะไร”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ได้แก่สิ่งที่ผสมจากส่วนต่างๆ แล้วไม่เก่า ไม่ทำลาย คงเป็นชิ้นเป็นอันอยู่เหมือนอย่างเดิม ขอถวายพระพร นี้เป็นของไม่มีเลยในโลกนี้”
ม: “เข้าใจละ”
จบโลเกนัตถิภาวปัญหา
| 
