ปัญหาที่ ๘ บุญบาป เมื่อยังไม่เกิดผลจะไปอยู่ที่ไหน (กัมมผลอัตถิภาวปัญหา)
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน บุญก็ตามบาปก็ตาม เมื่อยังไม่ให้ผลไปรออยู่ที่ไหน”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร ก็ติดตามผู้ทำไปดุจเงาตามตัว ถ้าได้โอกาสเมื่อใด ก็ให้ผลเมื่อนั้น”
ม: “เธอจะสามารถชี้ได้หรือไม่ว่า อยู่ที่นั่นที่นี่”
น: “ขอถวายพระพร อาตมภาพไม่สามารถจะชี้ถวายได้”
ม: “ถ้าเช่นนั้นจงเปรียบให้ฟัง”
น: “ต้นไม้เมื่อยังไม่ออกผล พระองค์จะทรงสามารถชี้ได้หรือไม่ว่า ผลอยู่ที่นั่นที่นี่”
ม: “ชี้ไม่ได้”
น: “ขอถวายพระพร บุญบาปก็เป็นเช่นเดียวกับผลไม้นั้นเหมือนกัน คือเมื่อกำลังติดตามไป ก็รู้ไม่ได้ว่า เวลานี้อยู่ที่นั่นที่นี่”
ม: “เข้าใจละเธอ”
จบกัมมผลอัตถิภาวปัญหา
ปัญหาที่ ๙ ผู้ยังต้องเกิดอีก ตัวเขาจะรู้ตัวเองหรือไม่ว่าจะต้องไปเกิดอีก (อุปปัชชนชานนปัญหา)
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน ผู้ที่จะต้องบังเกิดต่อไป เขารู้ตัวหรือไม่ว่า จะต้องไปเกิดอีก”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร รู้”
ม: “เธอจงเปรียบให้ฟัง”
น: “เหมือนชาวนาเมื่อหว่านข้าวปลูกลงในพื้นนาแล้ว ฝนก็โปรยปรายลงมาโดยลำดับ ขอถวายพระพร เมื่อนั้นชาวนาเขาจะรู้ได้หรือไม่ว่า ข้าวปลูกจักงอกงาม”
ม: “รู้สิเธอ เพราะธรรมดาข้าวปลูก เมื่อมีน้ำหล่อเลี้ยงอยู่ ก็ย่อมงอกงาม”
น: “ผู้ที่จะบังเกิดต่อไป ก็รู้ตัวเช่นนั้นเหมือนกัน เพราะว่าพืชคือบุญบาปซึ่งเป็นเหตุให้เกิดยังเพาะ ยังทำอยู่”
ม: “เธอว่านี้ชอบแล้ว”
จบอุปปัชชนชานนปัญหา
| 
