มาสังเกตใกล้ ๆ บ้านเรา ดาวเคราะห์หนึ่งดวงภายในระบบสุริยะของเราเกิดขึ้นเมื่อ กาลิเลโอ กาลิเลอี ได้ออกแบบสร้างกล้องโทรทรรศน์เพื่อส่งดาวพฤหัส และค้นพบดวงจันทร์สี่ดวงที่โคจรรอบดาวพฤหัส (ถูกให้ชื่อดวงจันทร์ กาลิเลี่ยน (Galilean) ดวงจันทร์ไอโอ (Io), ดวงจันทร์ยูโรป้า (Europa), ดวงจันทร์แกนีมีด (Ganymeded) และดวงจันทร์คาลิสโต (Callisto))

รูปดวงจันทร์ของดาวพฤหัส

แนะนำเพื่อให้อ่านได้ต่อเนื่องให้ คลิกขวาเลือก Open link in new window

กาลิเลโอ ค้นพบสิ่งที่โคจรรอบวัตถุอื่นที่ไม่ใช่โลก ทำให้ช่วยแย้ง แนวคิดที่ว่าดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางจักรวาล (Heliocentrism: โลกเป็นศูนย์กลางของจักรวาล และทุกอย่างโคจรรอบโลก)      

      หลังจากนั้น ก็ยังมีการค้นพบดาวต่าง ๆ นับร้อย ๆ ดวง ในเกือบทุกวันจะพบดาวเคราะห์ดวงใหม่ การค้นพบครั้งแรกของดาวเคราะห์มีขนาดใหญ่มาก เช่น ดาวพฤหัส และพยายามที่จะส่องหาดาวเคราะห์ที่คล้ายกับโลกเรามากขึ้น

      ข้อสังเกตเหล่านี้เกิดขึ้นจากคนที่มองจากบนโลกในสมัยก่อน มนุษย์ยังไม่ได้ขึ้นไปในอวกาศจนกระทั่งปี พ.ศ. 2500 เมื่อ สปุตนิก (Sputnik) 1 ซึ่งเป็นวัตถุแรกที่มนุษย์สร้างขึ้นเพื่อโคจรรอบโลก การเปิดตัวนี้เริ่มเปิด ยุคอวกาศ (Space age) ซึ่งเป็นการเปิดทศวรรษแห่งการขยายความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับอวกาศ ความรู้ในการเดินทางข้ามอวกาศ และสิ่งที่สามารถพบได้เมื่ออยู่ในอวกาศ

รูปดาวเทียมสปุตนิก 1

      ทฤษฏี และอวกาศที่จำเป็นได้มีมากขึ้น หลังจากมีการสร้างจรวดที่สามารถนำวัตถุเข้าสู่วงโคจรได้รับการพัฒนาโดย คอนสแตนติน ทสิโอคอฟกี้ (Konstantin Tsiolkovsky), โรเบิร์ต กอดดาร์ด (Robert Goddard) และเฮอร์มานน์ โอเบิร์ต (Hermann Oberth) ที่พวกเขาเหล่านี้อยู่ในช่วงศตวรรษที่ 19 – ต้นศตวรรษที่ 20    

รูปดาวเทียมลูน่า 10 ของโซเวียต

      ส่วนวัตถุแรกที่โคจรรอบดาวดวงอื่นที่ไม่ใช่โลก ก็คือ ดาวเทียมโซเวียตที่ชื่อ ลูน่า (Luna) 10 ซึ่งได้เดินทางโคจรรอบดวงจันทร์เมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2509 มีภารกิจในการวัดค่าสนามแม่เหล็ก, พลาสม่า, รังสี และเศษอุกาบาต (Micrometeorites)

      และจากนั้นไม่นาน ก็ตามด้วยภารกิจอะพอลโล (Apollo) ของสหรัฐอเมริกา ที่ส่งมนุษย์คนแรกขึ้นไปเหยียบบนดวงจันทร์ (จริง หรือไม่จริงก็อีกเรื่องนึงนะครับ)  เมื่อนีลอาร์มสตรอง (Neil Armstrong) เป็นนักบินอวกาศคนแรกที่ลงไปเหยียบพื้นผิวดวงจันทร์ ในวันที่ 20 กรกฏาคม พ.ศ. 2512 เขาได้กล่าวคำพูดที่เป็นอมตะก็คือ

“ก้าวเล็กๆ ของมนุษย์ แต่เป็นก้าวกระโดดที่ยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ” ("That's one small step for man, one giant leap for mankind.") 

รูปโครงการอะพอลโล 11

รูปการปักธงอเมริกาบนดวงจันทร์ในโครงการอะพอลโล 11

      ส่วนภารกิจที่ใช้ดาวเทียมไปโคจรรอบดาวดวงอื่น (ที่ไม่ใช่ดวงจันทร์ด้วย) เป็นครั้งแรกที่ประสบความสำเร็จ ก็คือ การได้รับข้อมูลกลับมาของยานอวกาศเวเนร่า (Venera) 7 ของสหภาพโซเวียต

รูปยานเวเนร่า 7

 ซึ่งลงสู่พื้นผิวของดาวศุกร์ แต่การส่งสัญญาณข้อมูลกลับมามีเวลาเพียงแค่ไม่กี่นาที เกี่ยวกับข้อมูลอุณหภูมิ ภารกิจแรกของดาวเทียมที่ประสบความสำเร็จเป็นของนาซ่า คือยานมารีนเนอร์ (Mariner) 9 ที่เดินทางเข้าสู่วงโคจรรอบดาวอังคาร

รูปยานมารีนเนอร์ 9

ในเดือนพฤศจิกายน ปี พ.ศ. 2514 ข้อมูลที่ได้ถูกส่งกลับมาเกือบปี ซึ่งเป็นแผนที่แรกของมนุษย์ในการที่จะทำแผนที่ดาวอังคารจากการวนรอบวงโคจรแล้วส่งข้อมูลกลับมายังโลก

      แต่ทุกการเดินทางที่ยิ่งใหญ่ทั้งหมด จะเริ่มต้นด้วยก้าวแรกเสมอ นั่นก็คือ การปูความรู้เบื้องต้น ให้มีความเข้าใจในเรื่องขนาด และสเกล ซึ่งเราต้องทำความเข้าใจสิ่งพื้นฐานเสียก่อน ก่อนที่จะคิดเดินทางออกไปสู่อวกาศในขั้นตอนต่อไป

ข้อคิดดี ๆ ที่นำมาฝาก

“ผู้ที่เอาชนะ โชคชะตา

มันเป็นผู้ที่ไม่ยอม งอมืองอเท้า

รอคอยแต่ โอกาส”

<หน้าที่แล้ว                                 สารบัญ                     หน้าต่อไป>