13.6.1 บริเวณเพิลไลต์หยาบ
บริเวณเพิลไลต์หยาบ (Coarse Pearlite: CP) แสดงถึงบริเวณที่มีโครงสร้างเพิลไลต์ที่หยาบ หรือเม็ดเกรนของเพิลไลต์ที่มีขนาดใหญ่ จึงเรียกบริเวณนี้ว่า เพิลไลต์หยาบ ซึ่งบ่งบอกถึงความหยาบของเพิลไลต์ บางครั้งก็จะมีส่วนผสมของเฟอร์ไรต์หยาบ, ซีเมนต์ไตหยาบ เข้ามาปะปนผสานกันเป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างเหล่านี้ เพิลไลต์หยาบเกิดขึ้นมาจากการที่เหล็กกล้าถูกทำให้เย็นลงอย่างช้ามาก ๆ
รูปโครงสร้างจุลภาคเพิลไลต์หยาบ
แนะนำเพื่อให้อ่านได้ต่อเนื่องให้ คลิกขวาเลือก Open link in new window
13.6.2 บริเวณเพิลไลต์ละเอียด
บริเวณเพิลไลต์ละเอียด (Fine Pearlite: FP) แสดงถึงบริเวณเหล็กกล้าที่เปลี่ยนแปลงไปเป็นเพิลไลต์ละเอียด หรือเม็ดเกรนของเพิลไลต์ที่มีขนาดเล็ก บางครั้งก็จะมีส่วนผสมของเฟอร์ไรต์ละเอียด, ซีเมนต์ไตละเอียด เข้ามาปะปนผสานกันเป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างเหล็กกล้า เพิลไลต์ละเอียดเกิดขึ้นมาจากการที่เหล็กกล้าถูกทำให้เย็นลงอย่างรวดเร็ว
รูปโครงสร้างจุลภาคเพิลไลต์ละเอียด
13.6.3 บริเวณของไบย์ไนต์
บริเวณของไบย์ไนต์ (Bainite: B) แสดงถึงบริเวณที่อยู่ระหว่างบริเวณมาเทนไซต์ และบริเวณเพิลไลต์ละเอียด เป็นโครงสร้างที่เกิดมาจากเหล็กกล้าออสเตนไนต์ แล้วถูกชุบแข็ง จนอุณหภูมิลงมาต่ำว่า 550°C (1,022°F) แต่สูงกว่า 230°C (446°F) บริเวณไบย์ไนต์ได้ถูกเรียกขึ้นภายหลังจาก เอฟซี เบน (F.C. Bain) นักโลหะวิทยา ได้ทำการวิจัยเรื่องการเปลี่ยนแปลงของออสเตนไนต์
13.6.4 บริเวณมาเทนไซต์
บริเวณมาเทนไซต์ (Martensitic region: M) เป็นบริเวณที่ต่ำที่สุดของการเปลี่ยนแปลงในไดอะแกรม ถ้าเส้นอุณหภูมิ-เวลาข้ามผ่านไปยังบริเวณมาเทนไซต์ จะเกิดเป็นรูปแบบโครงสร้างเหล็กกล้าเป็นมาเทนไซต์ เหล็กกล้าประเภทนี้ มาจากการที่เหล็กกล้าถูกชุบแข็งในเวลาอันรวดเร็ว ซึ่งได้อธิบายไว้แล้วในบทที่ 9 การเปลี่ยนแปลงเป็นโครงสร้างมาเทนไซต์เต็มรูปแบบจะยังไม่เกิดขึ้นจนกระทั่ง การทำความเย็นเหล็กกล้าอย่างรวดเร็วไปถึงอุณหภูมิประมาณ 150°C (300°F) (อาจอยู่ในช่วงระหว่าง 93°C (200°F) ถึง 260°C (500°F) ขึ้นอยู่กับชนิดของส่วนผสมในเหล็กกล้า)
รูปโครงสร้าง เพิลไลต์ ไบย์ไนต์ และมาเทนไซต์ ตามลำดับ
เหล็กโครงสร้างไบย์ไนต์ จะมีข้อดีกว่าเหล็กโครงสร้างมาเทนไซต์ และเหล็กที่เป็นโครงสร้างเพิลไลต์ละเอียด นั่นก็คือ มันมีความแข็ง และความแข็งแกร่งสูงแต่จะน้อยกว่าโครงสร้างมาเทนไซต์ นอกจากนี้มันก็จะมีความอ่อนอยู่บ้าง แต่จะอ่อนน้อยกว่าโครงสร้างเพิลไลต์ละเอียด ด้วยเหตุนี้ เหล็กโครงสร้างไบย์ไนต์จึงถูกเรียกว่า ตัวกลางที่เป็นตัวเลือกที่ดี (Happy medium) ระหว่างมาเทนไซต์ และเพิลไลต์ละเอียด
ไบย์ไนต์ ปกติทั่วไปมีค่าความแข็งอยู่ที่ 50Rc- 55Rc จากการทดสอบความแข็งแบบร็อคเวลสเกลซี จากเทคโนโลยีทางด้านโลหะวิทยาในปัจจุบันได้มีการผสมธาตุบางตัวลงไปทำให้เหล็กกล้าไบย์ไนต์ มีความแข็งแกร่งสูงขึ้น และมีความอ่อนขึ้นอีกด้วย โครงสร้างไบย์ไนต์เมื่อส่องด้วยกลัองจุลทรรศน์ ดังที่เห็นในรูป
รูปโครงสร้างจุลภาคของเหล็กกล้า 1045 บริเวณไบย์ไนต์ ปรากฏเป็นสีดำกว่า บริเวณมาเทนไซต์
รูปแผนภาพไอทีกับภาพทางจุลภาค
ข้อคิดดี ๆ ที่นำมาฝาก
“ในการทำสิ่งใด ๆ นั้น เราไม่อาจก้าวพรวดเดียวถึงจุดสุดยอดได้
และไม่มีใครที่โชคดีประสบความสำเร็จได้ตลอดกาล
ในโลกนี้...ไม่มีคนที่ประสบความสำเร็จคนไหน ที่ไม่เคยพ่ายแพ้มาก่อน
หากเราไม่รู้จักวางตน และปฏิบัติตนต่อความพ่ายแพ้ได้อย่างถูกต้อง
ก็ไม่มีทางที่จะพุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุดหรือประสบความสำเร็จในชีวิตได้...”
