ปัญหาที่ ๑๐ ช่างไม้
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน ผู้ปฏิบัติต้องถือองค์ ๒ แห่งช่างไม้นั้น เป็นไฉน”
รูปช่างไม้
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร ธรรมดาช่างไม้
๑. ย่อมถากไม้ไปตามเส้นบรรทัด
๒. ย่อมถากกระพี้ไม่ออกคงไว้แต่แก่น ฉันใด
ผู้ปฏิบัติพึงประกอบด้วยองค์ ๒ เช่นเดียวกันนี้ คือ
๑. พึงยืนอยู่ที่แผ่นดินคือศีล ถือขวานคือ ปัญญาด้วยมือคือศรัทธาถากกิเลสทั้งหลายเสีย
๒. พึงถากความเห็นผิดออกเสียถือไว้แต่สารธรรมอย่างเดียว
ดังพุทธภาษิตในธรรมจริยสูตรสุตตนิบาต ขุททกนิกายว่า ท่านทั้งหลายจงปัดเป่ามิจฉาทิฐิกวาดกิเลสทั้งหลายเสีย แต่นั้นจงสลัดกิเลสใหญ่น้อยให้สิ้นเชิง เลือกคัดผู้มิใช่สมณะมีความสำคัญว่าสมณะออกเสีย เป็นผู้บริสุทธิ์มีสติตั้งมั่น สำเร็จการอยู่ร่วมด้วยผู้บริสุทธิ์ทั้งหลาย”
พระเจ้ามิลินท์ตรัสว่า “ควรแล้ว”
กุมภวรรคที่ ๗
ปัญหาที่ ๑ หม้อ
พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน ผู้ปฏิบัติต้องถือองค์ ๑ แห่งหม้อนั้น เป็นไฉน”
พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร อันหม้อนั้นเมื่อเต็มเปี่ยมด้วยน้ำ ย่อมไม่ดังฉันใด
ผู้ปฏิบัติก็ต้องเป็นฉันนั้นเหมือนกัน คือเมื่อได้คุณพิเศษแล้วก็ไม่อวดอ้าง ไม่เย่อหยิ่ง ไม่ปากกล้า ไม่อวดตัว
ดุจพุทธภาษิตว่า ของใดพร่องของนั้น ดังของใดเต็มของนั้นเงียบ คนพาลเปรียบด้วยหม้อเปล่า บัณฑิต
เปรียบด้วยหม้อน้ำเต็มเปี่ยม”
พระเจ้ามิลินท์ตรัสว่า “ชอบแล้ว”
<หน้าที่แล้ว สารบัญ หน้าต่อไป>
| 
