ปัญหาที่ ๘ พระอาทิตย์

      พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน ผู้ปฏิบัติต้องถือองค์ ๗ แห่งพระอาทิตย์นั้น เป็นไฉน”

รูปพระอาทิตย์

      พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร พระอาทิตย์

      ๑. ย่อมเผาน้ำให้เหือดแห้งได้

      ๒. ย่อมกำจัดเสียซึ่งมืด

      ๓. ย่อมส่องโลกทุก ๆ วัน

      ๔ มีรัศมีเป็นระเบียบ

      ๕. แผดเผาหมู่คนให้เร่าร้อน

      ๖. กลัวราหู

      ๗. ส่องให้เห็นที่สะอาดหรือสกปรก

      ขอถวายพระพร ผู้ปฏิบัติต้องถือองค์ ๗ แห่งพระอาทิตย์นี้เป็นตัวอย่างแห่งความประพฤติ  คือ

      ๑. ต้องเผากิเลสให้เหือดแห้งไม่ให้เหลืออยู่

      ๒. ต้องกำจัดความมืด คือราคะ โทสะ โมหะ มานะ ทิฐิ

      ๓. ต้องกระทำโยนิโสมนิสการเนือง ๆ

      ๔. ต้องมีอารมณ์เป็นระเบียบ

      ๕. ต้องยังโลกให้เจริญด้วยกุศลธรรม

      ๖. เห็นหมู่ชนข้องอยู่ในข่าวคือ กิเลสก็สงสารสลดใจเพราะกลัวภัยคือกิเลสนั้น ๆ

      ๗. ต้องแสดงโพธิปักขิยธรรม  ๓๗  ประการ ให้เห็นแจ่มแจ้ง

ดังคำที่พระวังคีสเถรกล่าวไว้ว่า ภิกษุผู้แสดงธรรมย่อมยังหมู่ชนที่ถูกอวิชชาปกปิดอยู่ ให้เห็นธรรมต่าง ๆ ดุจทางเดินที่พระอาทิตย์ส่องให้มองเห็นฉะนั้น”

      พระเจ้ามิลินท์ตรัสว่า “ถูกละ”

ปัญหาที่ ๙ ท้าวสักกะ

      พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า “ดูก่อนพระนาคเสน ผู้ปฏิบัติต้องถือองค์ ๓  แห่งท้าวสักกะ (พระอินทร์) นั้น เป็นไฉน”

รูปวาดท้าวสักะ

      พระนาคเสนทูลตอบว่า “ขอถวายพระพร ท้าวสักกะ

      ๑. ย่อมอิ่มเอิบไปด้วยความสุขส่วนเดียว

      ๒. เป็นจอมแห่งเทวดา ทรงยกย่องทวยเทพให้เกิดความร่าเริง

      ๓. ความเบื่อหน่ายย่อมไม่มีแก่ท้าวสักกะ

      ขอถวายพระพร ผู้ปฏิบัติต้องทรงคุณสมบัติเช่นเดียวกันกับท้าวสักกะนี้แล คือ

      ๑. ต้องอิ่มไปด้วยความสุข ซึ่งเกิดแต่ความสงัดกายสงัดใจ

      ๒. ประคองใจไม่ให้หดหู่ ให้ร่าเริงในการเจริญกุศลธรรมอยู่เป็นนิตย์

      ๓. ต้องไม่เบื่อหน่ายในเรือนอันว่างเปล่า

ดังภาษิตที่พระสุภูติเถรกล่าวไว้ว่า ข้าแต่พระมหาวีระ ข้าพระองค์บวชในศาสนาของพระองค์ มิได้รู้สึกกำหนัดรักใคร่เลย”

      พระเจ้ามิลินท์ตรัสว่า “ชอบแล้ว”